Marsz na Rzym; rewolucja w Europie; początek Republiki

Włoska historia obfituje w niezwykłe postacie i przełomowe wydarzenia, które wywarły głęboki wpływ na losy kontynentu europejskiego. Dzisiaj pragnę zaprosić Was na podróż do XIX wieku, aby przyjrzeć się jednemu z najbardziej fascynujących epizodów tej epoki: Marszowi na Rzym, który wstrząsnął monarchią papieską i doprowadził do powstania Republiki Włoskiej.

Głównym aktorem tego dramatycznego wydarzenia był Victor Emmanuel II, król Piemontu-Sardynii, człowiek o nieprzeciętnej determinacji i wizji zjednoczonej Italii. Król, wsparty genialnym generałem Giuseppe Garibaldi, podjął się ryzykownego zadania przekroczenia granic Państwa Kościelnego i zajęcia stolicy - Rzymu.

Aby zrozumieć wagę Marszu na Rzym, musimy cofnąć się do kontekstu politycznego Włoch w XIX wieku. Półwysep był podzielony na liczne królestwa, księstwa i republiki, a jedyną potęgą, która dominowała w tej mozaice państw, była Austria. Papieństwo, kontrolowane przez papieża Piusa IX, stanowiło enklawę w tym chaotycznym świecie politycznym.

Victor Emmanuel II zdawał sobie sprawę z tego, że tylko zjednoczenie Włoch pod jednym berłem pozwoli im na odzyskanie pełnej suwerenności i osiągnięcie pozycji na arenie międzynarodowej. Planował więc kampanię wojskową, która miała doprowadzić do upadku władzy papieskiej i przyłączenia Rzymu do Królestwa Piemontu-Sardynii.

Zjednoczenie Włoch: od niemożliwości do rzeczywistości

Marsz na Rzym rozpoczął się w maju 1860 roku, kiedy Garibaldi wraz z tysiącem ochotników ruszył w kierunku południa. W jego ślady podążyły wojska piemonckie dowodzone przez generała Alfonso Ferrero La Marmora. W ciągu kilku tygodni marsz zakończył się sukcesem.

Upadek Rzymu w 1860 roku był wydarzeniem o ogromnym znaczeniu. Oznaczał koniec panowania papieża nad terytorium centralnych Włoch i otworzył drogę do zjednoczenia kraju pod berłem dynastii Sabaudzkiej.

Skutki Marszu na Rzym

Marsz na Rzym miał dalekosiężne skutki:

• Zjednoczenie Włoch: Przyłączenie Rzymu do Królestwa Piemontu-Sardynii było ostatnim etapem procesu unifikacji Włoch.

• Utworzenie Republiki Włoskiej: W 1861 roku proklamowano Królestwo Włoch z królem Wiktorem Emanuelem II na czele.

• Kryzys w stosunkach między Włochami a Watykanem:

  Papież Pius IX ogłosił się “więźniem Watykanu” i odmówił uznania władzy włoskiej. Ten stan trwał przez wiele lat, dopóki nie doszło do porozumienia laterańskiego w 1929 roku.

Wspomnienia z czasów Marszu na Rzym:

Victor Emmanuel II, choć chwalony za swoje osiągnięcia polityczne, nie był powszechnie lubiany. Jego surowy charakter i konserwatywne poglądy budziły kontrowersje.

• Anecdote: Podobno król Wiktor Emanuel II był tak zafascynowany górami, że podczas jednego ze spotkań politycznych zamiast rozmawiać o sprawach państwa zaczął opisywać swoje ulubione szczyty w Alpach!

Garibaldi, z drugiej strony, był popularnym bohaterem narodowym. Jego odważne czyny i charyzma przyciągały tłumy zwolenników. Pamiętana jest scena powitania Garibaldiego w Rzymie - tysiące ludzi wyległo na ulice miasta, aby przywitać bohatera, który wyzwolił ich stolicę.

Marsz na Rzym to fascynujący rozdział w historii Włoch, pełen dramatycznych zwrotów akcji i barwnych postaci. Dziś jest symbolem walki o wolność i jedność narodową, która inspiruje do refleksji nad znaczeniem idei patriotyzmu i poświęcenia dla dobra ogółu.