W lipcu 2018 roku, na malowniczych wybrzeżach Wenecji, odbyła się 75. edycja Międzynarodowego Festiwalu Filmowego. Wydarzenie to, od dawna uważane za jedno z najważniejszych w świecie kina, przyciągnęło uwagę milionów widzów na całym świecie. Główną atrakcją festiwalu była premiera filmu “The Shape of Water” Guillermo del Toro, który zdobył Złotego Lwa - nagrodę główną dla najlepszego filmu.
Jednakże 75. edycja Festiwalu Filmowego w Wenecji zapisała się również w historii dzięki innemu wydarzeniu: hołdowi złożonemu Albertowi Sorrentino, jednemu z najwybitniejszych współczesnych reżyserów włoskich.
Sorrentino, znany ze swoich filmów o melancholijnym tonie i pięknej estetyce, otrzymał honorową nagrodę Złotego Lwa za całokształt twórczości. Wręczenie nagrody poprzedziła projekcja jego najnowszego filmu “Loro”, opowiadającego historię Silvio Berlusconiego - kontrowersyjnego włoskiego polityka i biznesmena.
Uroczystość była okazją do refleksji nad karierą Sorrentiniego, która rozpoczęła się w latach 90., a w ciągu ostatnich dwóch dekad przyniosła mu uznanie na całym świecie. Wśród jego najsłynniejszych filmów znajdują się: “L’uomo in più”, “Il Divo”, “La grande bellezza” - nagrodzony Oscarem za najlepszy film nieanglojęzyczny.
Alberto Sorrentino: wizjoner kina, który odnajduje piękno w codzienności
Alberto Sorrentino urodził się w Neapolu w 1970 roku. Od najmłodszych lat interesował się kinem i teatrem. Studiował reżyserię na Uniwersytecie La Sapienza w Rzymie, a po ukończeniu studiów rozpoczął karierę jako asystent reżysera.
W 2001 roku Sorrentino zadebiutował jako reżyser pełnometrażowym filmem “L’uomo in più”. Film opowiadał historię grupy przyjaciół z Neapolu, którzy spotykają się na pogrzebie wspólnego kolegi. Produkcja zdobyła uznanie krytyków i publiczności, a Sorrentino został uznany za obiecującego talent.
Kolejne filmy Sorrentiniego: “Il Divo” (2008), opowiadający historię Giulio Andreotti, Włocha, który był premierem 7 razy, “This Must Be the Place” (2011) - film o byłym rockmancie szukającym zemsty za cierpienia Holocaustu, oraz “La grande bellezza” (2013), film o hedonistycznym pisarzu mieszkającym w Rzymie.
Od hołdu do odkrycia: nowa fala włoskiego kina na Festiwalu Filmowym w Wenecji 2018
Festiwal Filmowy w Wenecji 2018 nie ograniczył się do uhonorowania Alberto Sorrentiniego. Wydarzenie to stało się również platformą dla prezentowania nowej fali włoskiego kina.
Młodzi reżyserzy, tacy jak: Matteo Garrone, Alice Rohrwacher i Jonas Carpignano zaprezentowali swoje filmy, które zdobyły uznanie publiczności i krytyków. Ich produkcje cechowały się innowacyjnym podejściem do narracji, oryginalnymi tematami i nowatorską estetyką.
Włoskie kino wchodziło w nowy etap swojej historii: od klasycznych, epickich opowieści do bardziej osobistych, refleksyjnych historii. Festiwal Filmowy w Wenecji 2018 stał się swoistym przekaźnikiem między pokoleniami reżyserów włoskich, symbolizując ciągłość tradycji i chęć eksperymentowania.
Podsumowanie
- edycja Międzynarodowego Festiwalu Filmowego w Wenecji była niezwykłym wydarzeniem dla świata kina. Hołd złożony Alberto Sorrentino, jednemu z najwybitniejszych współczesnych reżyserów włoskich, był symbolem uznania dla jego twórczości i wpływu na rozwój kinematografii.
Jednocześnie Festiwal stał się platformą dla prezentowania nowej fali włoskiego kina - młodych reżyserów, którzy śmiało eksperymentowali z formą i treścią swoich filmów. Festiwal Filmowy w Wenecji 2018 udowodnił, że włoskie kino wciąż ma wiele do zaoferowania widzom na całym świecie.
Reżyser | Film | Gatunek |
---|---|---|
Alberto Sorrentino | La grande bellezza | Dramat |
Matteo Garrone | Dogman | Kryminał/Dramat |
Alice Rohrwacher | Happy as Lazzaro | Fantastyka/Dramat |
Jonas Carpignano | A Ciarla | Dramat |